Het plotse afscheid van mijn zus gaf me een serieuze klap die moeilijk te verwerken viel. Ik vond troost in beeld en woord, onder andere in dit gedicht:
Kom je nog één keer bij me slapen
Nog één keer dansen in de kamer
Zeg je nog één keer dat het goed komt
Mag ik je dan nog één keer zien
Vertel me dan dat het er mooi is
Op die plek waar jij nu bent
En dat ik er ooit ook bij mag komen
En jij dan die hele wereld al kent
Over je graf leg ik een deken
Ik geef je een paraplu tegen de regen
Nu een kus nog lieve zus en ik beloof je
Voor jou zal ik mijn mooiste leven leven
Lois Kruidenier